جام سیاسی؛ سایت دویچه وله(DW) در مطلبی تحت عنوان "اوباما، صعود تا نوبل صلح و سقوط در گوانتانامو" نوشت: «چهار سال پیش، ماه نوامبر، شبی به یاد ماندنی در شیکاگو، شبی که بسیاری از آمریکایی‌ها آن را هیچ گاه از یاد نخواهند برد. باراک اوباما به عنوان چهل و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و نخستین رئیس جمهور سیاهپوست در تاریخ این کشور پیروز انتخابات ریاست جمهوری شد. "تغییر"، تغییری که خیلی ها منتظرش بودند و به آن امیدها بسته بودند، بالاخره در آمریکا رخ داد و "yes we can" شد معروفترین جمله زندگی سیاسی اوباما. حالا جهان چهره‌ای دیگر از آمریکا می‌دید، با شعاری تازه. تقریبا چهارسال از آن شب رویایی برای بسیاری از آمریکایی‌ها می‌گذرد و با گذشت چهار سال کم کم امید به "تغییر"، تغییری که اوباما قرار بود بوجود آورد، رنگ باخته است.»
این سایت ادامه داد: «جاستین مانتیسلو و رایان نیوبرو هم دو شهروند آمریکایی هستند که یأس خود را از تغییراتی که انجام نشد و امیدی که دوباره باید به انتخابات پیش رو و به تغییرات بست، در قالب یک ویدیوکلیپ منتشر کرده‌اند. این دو شهروند آمریکایی ترانه معروف گوتیه، خواننده‌ی استرالیایی، با نام "کسی که روزی او را می شناختم" را برای ابراز ناامیدی‌شان انتخاب کرده‌اند و با گذاشتن شعری تازه بر روی موسیقی آن، ترانه‌ای برای "پرزیدنت" ساخته‌اند. سازندگان این ویدیو کلیپ آن شور و شوق فراموش شده‌ای را که در لحظه انتخاب اوباما، آمریکا و حتی بخش های بسیاری از جهان را فراگرفته بود، با جمله‌های معروفی که اوباما در طی ۴ سال گذشته بر زبان آورده است، به یاد بیننده می‌آورند. برای مثال این جمله را که اوباما در فوریه ۲۰۰۸ خطاب به هوادارانش در یک سخنرانی ابراز داشت: "چیزی که در ابتدا پچ پچی بیش نبود، ... سرودی می‌شود برای درمان زخم های این ملت."»
دویچه وله در مورد محتوای این ترانه نوشت: «مونتیسلو با گزینش دقیق جمله‌ها چنین می‌خواند: "من آن قدر خوشبخت بودم که می‌خواستم با این خوشبختی بمیرم." اما او به یکباره نوستالژی را در هم می‌شکند و ادامه می‌دهد که دیگر این حرف ها و وعده و وعید ها ارزش مردن را ندارند. او "سقوط" اوباما، "اوبامای پهپادها" را به یاد بیننده می‌آورد. اوبامای این ترانه، برنده جایزه نوبل است که اسامه بن لادن را به هلاکت رسانده، اوبامایی است که وعده داده بود زندان گوانتانامو را ببندد - وعده‌هایی که هیچ گاه عملی نشد - پرزیدنتی که می‌خواست با اصلاحات درمانی خود در آمریکا انقلاب کند، اگر چه او این اصلاحات را عملی کرد اما جوانان، بیکاران، دانش‌آموختگان مقروض دانشگاه‌ها را تنها گذاشت. مونتیسلو در اینجا با برشمردن کرامات اوباما به طعنه میگوید: "دوباره باید پیش مادرم برگردم و زندگی کنم."»
دویچه وله در ادامه نوشت: «مونتیسلو و دوستش در سال ۲۰۰۸ از اعضای فعال ستاد انتخاباتی اوباما بودند. آنگونه که این دو در گفتگو با سایت آلمانی "تاتس" گفته‌اند، از تصورات شان کمی توهم‌زدایی شده است. آنان زبان طنز را برای انتقاد برگزیده‌اند. برای مثال در جایی از ویدیو به عنوان راه حل مشکل گوانتانامو به اوباما توصیه می‌کنند زندانی‌های گوانتانامو را روی سقف خودروی میت رامنی، رقیب اوباما از حزب جمهوریخواه، ببندند و در کل کشور بگردانند. این بخش ویدیو اشاره‌ای است به ماجرایی ناخوشایند که رامنی را در جریان مبارزه انتخاباتی رها نمی‌کند. رامنی ۳۰ سال پیش، سگ خود را در سفری ۱۲ ساعته در آمریکا در قفسی روی سقف ماشین حمل کرد، چون با ۵ پسر و چمدان‌ها دیگر جایی برای سگ در ماشین نبود. حالا ماجرا برای مخالفان رامنی جمهوریخواه غنیمتی شده است. گروه آمریکایی Devo در ترانه‌ای که به همین مناسبت ساخته از سگ رامنی می‌خواهد برگردد و به خاطر آنچه صاحبش با او کرده، او را به دادگاه بکشاند. اما این موضوع نه تنها دست‌آویزی برای مبارزات انتخاباتی شده، بلکه الهام بخش ساخت موزیک است. قرار است یک بازی مخصوص آی فون روانه بازار شود با نام Crate Escape که هدف بازیکن در آن آزادسازی سگ رامنی است از قفس!»
دویچه وله در پایان نوشت: «ایده خلاقانه دو شهروند جوان آمریکا در ساخت ویدیوی "اوبامایی که روزی میشناختم"، اگر چه از نظر تصویری قابل مقایسه با ویدیو کلیپ معروف گوتیه نیست، اما طرفداران زیادی پیدا کرده و از زمان انتشار آن در هفته گذشته روی یوتیوب تاکنون بیش از یک میلیون بار دیده شده است. سازندگان این ویدیو از غیبت موضوع هایی اساسی که شهروندان را در این انتخابات به وجد بیاورد، انتقاد می‌کنند و می‌گویند هنوز تصمیمی در مورد این که در انتخابات ۶ نوامبر امسال به چه کسی رأی می‌دهند نگرفته‌اند. مونتیسلو و دوستش اما امیدوارند که با ساخت این ویدیو نامزدهای انتخابات آتی، توجه‌شان را بیشتر به موضوعات سیاسی جلب کنند. مونتیسلو در پایان ترانه می‌خواند: "من اوبامایی را میخواهم که روزی می شناختم".»106