به گزارش جام نیوز، در اسلام به طور رسمى چهار عید وجود دارد که اعیاد قربان، غدیر، جمعه و فطر هستند. "عید قربان" جشن ایثار و فداکارى است ."عید غدیر" جشن ولایت و امامت است. "عید جمعه" بازگشت ‏به خویشتن است که نقش اساسى در برقرارى اتحاد، یکرنگى و همدلى مسلمانان دارد و اگر "عید فطر" عید فطرت و خودسازی نباشد، عیدهاى دیگر تکمیل نخواهد شد. اگر چنین عیدى در زندگى انسان تحقق یابد همه روز، روزعید است.

عید فطر وقتى براى ما عید واقعى است که در مسیر خودسازى، پیروز شده باشیم و تحول عمیقى در ما پدیدار شده باشد. قرآن با صراحت، خداشناسى و دین را مسئله‏اى فطرى می داند که در آیه 30 روم به آن اشاره می کند : "اى پیامبر! روى خود را متوجه آئین خالص ‏پروردگار کن، این فطرتى است که خداوند انسانها را بر آن آفریده، دگرگونى در آفرینش خدا نیست."

این آیه بیان کننده آن است که دین اسلام بر اساس ‏فطرت و سرشت انسان است و دستورهاى آن هماهنگ با ذات ‏وجود انسان است و اگر فطرت از دستبرد جهل، خرافات، تبلیغات غلط و تربیتهاى ‏ناسالم، محفوظ باشد، همان را مى‏خواهد که آئین اسلام آن را می‌خواهد.

فطرت بر دو گونه است: فطرت عقل و فطرت دل. فطرت عقل یعنى استدلال روشن عقلى که انسان بعد ازرسیدن به کمال عقل با مشاهده نظام جهان و دقت در اسرار هستى، به این حقیقت می رسد که ‏محال است این نظام معلول مبدئى فاقد عقل و شعور باشد. ولى فطرت مفهوم دیگرى ‏نیز دارد که از آن تعبیر به "فطرت دل‏" می‌‏شود که تفسیر فطرى بودن دین با این ‏تعبیر، صحیح تر و مناسب ‏تر است. انسان وقتى به ‏اعماق جانش می‌‏نگرد، نور حق را می‌‏بیند و ندایى را با گوش دل می‌‏شنود، ندایى که ‏او را به سوى مبدأ علم و قدرت بی‌‏نظیر هستى دعوت می‌کند. "عید فطر" به معناى بازگشت ‏به فطرت است.

در واقع مسئله خودسازى در ماه رمضان، انسان را به مقامى میرساند که ‏پرده‏ هاى جهل، هواپرستى و هرگونه موانع ضد فطرت، از سر راه فطرت‏ برداشته می‌‏شود و انسان مسلمان در این هنگام به فط‏رت ناب خود که از ذات ‏وجودش می‌جوشد، بازمی گردد.

هرگاه انسان در پرتو برکات ماه رمضان به این درجه‏ رسید، به حقیقت مفهوم عید فطر رسیده است و آغاز ماه رمضان در واقع براى او عید است. شواهد متعددى وجود دارد که نشان ‏دهنده فطرى‏ بودن ایمان به حق است؛ مانند واقعیتهاى تاریخى که نشان مى‏دهد در میان هر ملتى ‏در هر دوره‏اى اعتقاد به خداشناسى و مذهب وجود داشته است، چنانکه شواهد باستان ‏شناسى و آثار به جا مانده از دوره‏هاى قبل از تاریخ بیان کننده این ‏واقعیت است.

مهر